Blank spot
Ingen Lofot-tur utan fisketur
Tirsdag 23. Juli, 2002
Mandag var dagen for den store fisketuren. Vertane hadde bestilt båten «Wenche» for ta oss med ut på havet, som hadde passa på å halde att dei store bølgjene no som landkrabbene frå sør skulle utpå.
Etter ein kort tur ut i opent hav, stoppa skipperen båten og annonserte at han hadde sett ein fiskestim på ekkoloddet, så det var berre setje i gong. Ikkje lenge etter stod det tett med ivrige fiskarar langs ripa. Det tok ikkje lang tid før den første fisken beit.
Fiskefeber
Det var gårsdagens brudgom, Lars Fredrik, som fekk napp først. Pilkestanga han hadde fått i morgongåve peika rett ned i vatnet. Men gleda varte ikkje lenge, då den første fisken som beit, slapp kort tid etter. Men så byrja det. Først drog Lars Fredrik opp ein sei, så byrja alle dei andre å dra opp fisk.
Slik heldt det fram, nesten alle 27 ombord fiska som gale, til vi hadde godt over hundre kilo med fisk i båten. Kenneth og Vegard stod for dei største, med sei på 10 og 11 kilo. Ellen drog opp to sei og ein torsk i eitt og same kastet, medan eg fekk to sei på ein gong. Definitivt århundrets fisketur!
Matpause
Deretter var det tid for ein matbit, og kva er vel ikkje betre enn sjølvfanga fisk ute på sjøen? Ein kokk hadde sett på grillen og grilla filétar av fisk, som han sidan serverte saman med brød. Kjempegodt! Medan vi åt mat tok skipperen oss med på ein rundttur i eit lite stykke Lofoten.
Seinare på kvelden (etter at underteikna hadde filétert og rensa fisk i to timar) gjentok vi grillinga ved sjøen, og det var minst like godt som sist. Deretter var det ein heidundrandes fest i rorbu nr. 10.
